‘Als docent ben je altijd wel een beetje vakidioot’

Ik vind onderzoek ontzettend leuk. Ik hou ervan om ergens in te spitten. Maar ik miste het contact met mensen. Als ik presentaties gaf of uitleg aan een groep, dan dacht ik ‘Dit is leuk!’. En vervolgens stond ik weer alleen in het lab te pipetteren.

Interview met docent scheikunde

Ik vind onderzoek ontzettend leuk. Ik hou ervan om ergens in te spitten. Maar ik miste het contact met mensen. Als ik presentaties gaf of uitleg aan een groep, dan dacht ik ‘Dit is leuk!’. En vervolgens stond ik weer alleen in het lab te pipetteren. Na het vak oriëntatie op onderwijs was ik om. Ik was enthousiast over lesgeven en leerlingen op mijn stageschool riepen gelijk dat ik docent moest worden. Het is wel tof als je het ook nog een beetje kan.

Als docent ben je altijd wel een beetje vakidioot. Ik vind scheikunde ontzettend leuk en doordat je er zelf zo enthousiast over bent, kun je dat ook overbrengen. Dat je ze kan leren hoe iets zit, hoe dingen werken en laten zien hoe mooi het is. Het is zo divers. Je kunt er lekker veel creativiteit in kwijt.

Ik hoor wel eens: ‘Vind je het niet zonde dat je na je studie niet het onderzoek in bent gegaan?’ Maar ik kan alles wat ik geleerd heb juist zo goed gebruiken. Mijn hoofdrichting is toevallig educatie, maar alle aspecten van de master, zoals het onderzoek en de communicatie, komen weer samen. Het is ook een bepaalde manier van denken die je leert; alles goed uitpluizen en niet snel genoegen nemen. Die mentaliteit krijg je wel mee. Als docent heb je dat ook nodig.

De master was erg gericht op wat je over wilt brengen. Wat is precies de boodschap in je verhaal? Dat is iets waar ik veel aan heb gehad. Vooral voor de klas. Achteraf evalueer ik dan de les. Wat heb ik precies gezegd? En wat is er overgekomen bij de leerling? Dat kunnen hele andere dingen zijn dan jouw intentie was. Ook voor de les is dat belangrijk. Wat wil ik dat zij weten als ze de deur uitstappen?

Ook bij een schrijfgroep op mijn school ben ik me daarvan bewust. ‘Wat wil je overbrengen met deze tekst?’, vraag ik me dan af. ‘Je zegt namelijk dit, maar bedoel je dat ook?’ Anderen zeggen dan: ‘Je kunt wel merken dat jij hier een opleiding in hebt gehad’. Dat vind ik mooi om te zien; ik heb echt wel veel meegekregen van de master.

Ik werk ook bij Studiestijgers, een project van de RUG dat is opgezet om het gat tussen universiteit en middelbare school te dichten. Die twee kunnen veel van elkaar leren. Samen schrijven we lesmodules voor scheikunde. We werken nu aan een module over chemie in de mond. Hoe zit dat met speeksel? Hoe gaat het met de pH in je mond? Daarvoor kan ik echt weer in mijn onderzoekersvel kruipen om dingen uit te zoeken.

Ik dacht wel eens: misschien had ik eerst een onderzoeksmaster moeten doen en daarna mijn onderwijsbevoegdheid behalen. Maar ik heb zoveel gehad aan de vakken in deze master, zeker nu ik ook met schrijven bezig ben. Op deze manier heb ik veel van het onderzoek meegekregen, terwijl ik tegelijkertijd een gedegen basis heb om meer met communicatie te doen en voor de klas te staan. Echt een perfecte combi.